Vorig weekend werd er in het Meetjesland te Eeklo voor de eerste maal een cava-trail-loop georganiseerd in het provinciaal domein "het Leen". Genoeg redenen dus voor mij om mij daar te melden. Ik koos voor de langste afstand (45), aangezien 2 weken later een belangrijke afspraak op de agenda staat namelijk "Trail des Poilus" in het Noorden van Frankrijk. Een leuke lange duurtraining dus, niet diep gaan was de boodschap. Leuk en lang, dit zouden de basis ingrediënten worden van deze zaterdag voormiddag.
-Lang- Een dikke 3u20' kan je al eens plaatsen onder de noemer lang. 200 minuten door het bos joggen, van de ene bruine-glij-blubber partij naar de andere modder-slijk-strook.
-Leuk- Ik kan moeilijk ontkennen, dat aan de kop van een wedstrijd lopen leuk is. Iedereen vindt winnen leuk. Maar belangrijker was dat ik plezier beleefde in het schuiven in de modder. De modder die anders niet mijn bondgenoot is, vormde nu het hoofdbestanddeel van mijn experiment: "hoe verplaats ik mij zo snel mogelijk door de modder". Modder en slijk genoeg om dit gedurende die 45 kilometers uitvoerig te testen. Ik teste de Bart Swings move-schaatsen-, de korte hoge passen, het simpel krachtig baggeren en de grote krachtige zweef passen. Die laatsten bleken het meest doeltreffend te zijn om het bruine slijk te verschalken. Krachtig op de armen trekken, knieen iets hoger en een mooie pas creeëren. Dat was dus het leuke aan het aangename koppelen.
Uiteindelijk kon ik dus als eerste over de meet gaan en een boeket bloemen meenemen voor vrouwlief. En een eerste zege presenteren aan mijn officiële partner vanaf nu Overstims. In het verleden kon ik reeds beroep doen op de nationale agent, maar die zorgde ervoor dat ik vanaf dit jaar officieel kan deel uitmaken van de Overstims familie. Merci Didier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten