Met nog enkele nachtjes slapen te gaan nadert het startschot van de TDS. 27 augustus iets voor 07u00 zullen de zenuwen door mijn keel gieren enkele minuten later zou alles op zijn plaats moeten vallen stap voor stap, dichter en hoger richting Chamonix. Dit zal echter niet gaan zonder slag of stoot. Met de wetenschap dat ik mijn lijf en geest met precisie heb afgesteld op die ene wedstrijd vertrek ik toch met enig zelfvertrouwen richting Alpen.
De wedstrijd op zich valt in te delen in 3 stukken.
Het voorgerecht:
Van start Courmayeur tot Bourg Saint Maurice, met als voornaamste pijnpunten Arete du Mont-Favre, Col Chavannes en de Col du Petit Saint Bernard. Een parcours die zich verraderlijk snel presenteert. Het grote gevaar van die eerste 50 makkelijke kilometers is het onderschatten van het vervolg...
La piece de la résistance:
Van Bourg Saint Maurice naar Les Contamines. Bij het verlaten van Bourg Saint Maurice wordt je gewoon op een berg geknald. Bijna 2000 positieve hoogtemeters zullen zelf de Goden en de half Goden laten piepen en kraken. Rond Passeur de Pralognan zal mijn gezond verstand??? mij moeten temperen om de technische secties zonder risico's te nemen.
Daarna aanschuiven aan het buffet aan Cormet de Rosselend om dan vervolgens te hollen-lees wandelen- over de Col de la Sauce, Col Est de la Gitte en de Col du Joly om vervolgens binnen te rollen in Les Contamines.
Het dessert:
Na het verlaten van Les Contamines zou ik in goede omstandigheden de nacht moeten induiken. Met als belangrijkste hindernis Col de Tricot. Daarna is het en zal het wellicht met mij alleen bergafwaarts gaan richting Chamonix.
De after party:
Eens over de meet kan het dansen beginnen.
Mijn lijf sleuren naar de laatste bevoorrading. Eenmaal het borstnummer weg is gaat alles plots veel trager en doet alles veel meer pijn, zoals je zak gaan zoeken en je naar de douches slepen. Eenmaal je terug "fris" ruikt, maar je vaststeld dat je voeten en benen volledig om zeep zijn, kan je ofwel de podoloog gaan zoeken om finaal hopelijk in je bed te belanden.
Waarom zovelen dit allemaal de max vinden.... God zal het weten, waarom zijn de bananen krom...
Hoe schat ik mezelf in... De grote ervaring van de pure Ultra ontbreken mij. Het voornaamste zal zijn om mij vooral bezig te houden met positieve zaken, mij wat laten mee voeren op de positieve golf en mij te focussen op het goeie ritme.
Ook mijn voedingsschema zou er voor moeten zorgen dat de tank niet leeg loopt.
Qua drank staat er op het menu Overstims hydrixir lange afstand, water, cola en soep.
In de aanvang fase probeer ik om wat vaste voedsel tot mij te nemen. Overstims chocolade bar en perf'n délice repen.
Naarmate de wedstrijd vordert zullen de Overstims energix en de antioxidant vloeibare gels en de cafeïne gel de belangrijkste brandstof vormen in verschillende smaken.
Op de stukken bergop zou de Overstims Coup de Fouet moeten zorgen voor instant energie.
Op de bevoorradingsposten zullen chips en zoutkoeken zorgen voor een aangename afwisseling.
Nadien volgt een periode van rust het plan is om de loop schoenen een 2-tal weken op de mat te laten staan. Maar eerst proberen te genieten van 120 zuivere kilometers.
vrijdag 22 augustus 2014
maandag 4 augustus 2014
so far so good
Dat lopen en in het bijzonder de ultra versie ervan voor de helft "mental skils" vergt en de rest de benen en de pure kracht. Heb ik afgelopen weekend kunnen ervaren.
Dit weekend stond de laatste lange duur loop van om en bij de 5 uur op het schema. Het leek mij een uitmuntend idee om dit te laten plaats vinden in een trail , deze van Val d'Heure.
Op papier zag het er een makkelijke klus uit 56 lopende kilometers met slechts 1500 hoogtemeters.
Het grote nadeel van wedstrijden is dat je in feite te snel loopt om een goeie training af te werken. Door de mentale zwakheid en de fysieke sterkte worden de eerste kilometers vaak te snel gelopen. Uiteraard wordt dit logischerwijs omgedraaid, vraag is wanneer, wanneer moet je mentaal sterk zijn om je fysieke zwakte te kunnen negeren. En vooral, belangrijk, wat je kan je doen om dit kantel momenten zo lang mogelijk uit te stellen.... Inderdaad, door trager te starten, dus door mentaal sterk te zijn in de begin fase, om dan later in eind fase minder zwakheden te moeten tonen...
Om een lang, te lang verhaal bij mij inziens kort te maken. Het was broeiend heet, veel te heet voor veel denk- en loopwerk. Tot 2 maal heb een slordige 6 kilometers moeten overbruggen zonder een spetter drank. Tijdens de eerste ronde was ik iets sneller door mijn Overstims lange afstand gegaan, na 30K waren de bidons leeg en liepen de benen vol. Na 36K bevoorrading genomen en terug 2 volle bidons. Maar over halfweg was de drank reeds verdwenen in mijn overgekookte lijf. Hoofdpijn, sufheid en lustloosheid waren bijgevolg mijn deel. Niet de ideale ingrediënten om je lijf te blijven voortstuwen. Pompende beats of joelende meisjes kunnen de pijn verzachten. Maar bij gebrek aan beiden was ik aangewezen op mijn geest. Op dat moment had ik noch de perverse hallucinaties van ontblote joelende groupies en/of de beats en "the girls" van Tomorrowland. Op dat moment besloot ik, of was het een automatisme om mijn overgekookte geest af te sluiten en mij slechts te focussen op het goede ritme.
In minder dan 5 uur om precies te zijn in 4u57'12" bereikte ik dan toch de finish, anderen hadden er minimum een kwartier meer voor nodig. blijkbaar was ik niet de enige die problemen had met de hitte.
Na afloop de rekening kunnen maken. Niet alleen in horeca aangelegenheden, maar vooral bij sportieve aangelegenheden blijkt dat mijn vochtballans op pijl houden van cruciaal belang is.
Tijdens de wedstrijd dronk ik volgende:
- 4 * 60cl Overstims hydrixir longue distance
-1 * 60 cl water
-5 bekers (1 liter) water
- 2 overstims energix vloeibare gel
-2 overstims antioxydant vloeibare gel
- 1 overstims coup de fouet vloeibare gel
- 1 overstims Cafein Gel
Nu de benen langzaam klaar beginnen maken voor hun tocht van Courmayeur naar Chamonix. Rust en mind-feeding zullen hier de hoofdbrok vormen.
Dit weekend stond de laatste lange duur loop van om en bij de 5 uur op het schema. Het leek mij een uitmuntend idee om dit te laten plaats vinden in een trail , deze van Val d'Heure.
Op papier zag het er een makkelijke klus uit 56 lopende kilometers met slechts 1500 hoogtemeters.
Het grote nadeel van wedstrijden is dat je in feite te snel loopt om een goeie training af te werken. Door de mentale zwakheid en de fysieke sterkte worden de eerste kilometers vaak te snel gelopen. Uiteraard wordt dit logischerwijs omgedraaid, vraag is wanneer, wanneer moet je mentaal sterk zijn om je fysieke zwakte te kunnen negeren. En vooral, belangrijk, wat je kan je doen om dit kantel momenten zo lang mogelijk uit te stellen.... Inderdaad, door trager te starten, dus door mentaal sterk te zijn in de begin fase, om dan later in eind fase minder zwakheden te moeten tonen...
Om een lang, te lang verhaal bij mij inziens kort te maken. Het was broeiend heet, veel te heet voor veel denk- en loopwerk. Tot 2 maal heb een slordige 6 kilometers moeten overbruggen zonder een spetter drank. Tijdens de eerste ronde was ik iets sneller door mijn Overstims lange afstand gegaan, na 30K waren de bidons leeg en liepen de benen vol. Na 36K bevoorrading genomen en terug 2 volle bidons. Maar over halfweg was de drank reeds verdwenen in mijn overgekookte lijf. Hoofdpijn, sufheid en lustloosheid waren bijgevolg mijn deel. Niet de ideale ingrediënten om je lijf te blijven voortstuwen. Pompende beats of joelende meisjes kunnen de pijn verzachten. Maar bij gebrek aan beiden was ik aangewezen op mijn geest. Op dat moment had ik noch de perverse hallucinaties van ontblote joelende groupies en/of de beats en "the girls" van Tomorrowland. Op dat moment besloot ik, of was het een automatisme om mijn overgekookte geest af te sluiten en mij slechts te focussen op het goede ritme.
In minder dan 5 uur om precies te zijn in 4u57'12" bereikte ik dan toch de finish, anderen hadden er minimum een kwartier meer voor nodig. blijkbaar was ik niet de enige die problemen had met de hitte.
Na afloop de rekening kunnen maken. Niet alleen in horeca aangelegenheden, maar vooral bij sportieve aangelegenheden blijkt dat mijn vochtballans op pijl houden van cruciaal belang is.
Tijdens de wedstrijd dronk ik volgende:
- 4 * 60cl Overstims hydrixir longue distance
-1 * 60 cl water
-5 bekers (1 liter) water
- 2 overstims energix vloeibare gel
-2 overstims antioxydant vloeibare gel
- 1 overstims coup de fouet vloeibare gel
- 1 overstims Cafein Gel
Nu de benen langzaam klaar beginnen maken voor hun tocht van Courmayeur naar Chamonix. Rust en mind-feeding zullen hier de hoofdbrok vormen.
zaterdag 2 augustus 2014
op zoek naar ...
Afgelopen weken heb ik mijn vrije tijd kunnen vullen met het optimaliseren van mijn lijf om eind augustus, zo fit en zo sterk mogelijk aan de start te staan in Courmayeur. 27 augustus om 07u00 plaatselijke tijd schieten ze daar de TDS op gang.
De TDS een ultra vanuit Italië naar het Blankenberge van de Alpen Chamonix Mont Blanc.
Daartussen liggen zo n 120 kilometers en een slordige 7250 hoogtemeters. De moeite dus om een degelijke voorbereiding te overwegen. Niet simpel voor een inwoner van het platte, zonder hoogtemeters laagliggende Beernem.
Een degelijke voorbereiding vereist dus het nodige denkwerk waar je je vakantie wilt door brengen, de platte Belgische kust, de Franse Cote d' Azur of een tropisch eilandje. Mijn oog was des tijds gevallen op de Franse charme van de Mont Ventoux. Vanuit ons basis kamp Vaison la Romaine opereerde ik op zoek naar leuke single tracks en wat hoogtemeters. Een obligaat bezoek aan de top van die Ventoux mocht zeker niet ontbreken op het programma.
Een aantal weken later stond het parcours van de TDS op het schema. Doel was een gezonde mix van sport en spel. De voornaamste herinnering van deze trip was dat het wel degelijk om een ultra ging. Vele kilometers gecombineerd met duizelingwekkende hoogtemeters en technische passages.
De belangrijkste les was een les in nederigheid, deze koers zou moeten gelopen worden met het nodige respect voor de bergen. Te vroeg het gaspedaal indrukken zou leiden tot kortstondige glorie gevolgd door een ultra lange lijdensweg.
Deze twee uitstappen zouden mijn verhaal eind augustus een positievere noot moeten geven dan vorig jaar .
Met deze wijze wetenschap trek ik eind augustus naar Courmayeur. Deze week ben ik nog aktief tijdens de trail Val d' Heure, een nationale trail over 56 kilometers over vermoedelijk een makkelijk terrein. Dit zou mijn laatste lange training zijn. Daarna wordt het de benen verzorgen en de geest voeden.
De TDS een ultra vanuit Italië naar het Blankenberge van de Alpen Chamonix Mont Blanc.
Daartussen liggen zo n 120 kilometers en een slordige 7250 hoogtemeters. De moeite dus om een degelijke voorbereiding te overwegen. Niet simpel voor een inwoner van het platte, zonder hoogtemeters laagliggende Beernem.
Een degelijke voorbereiding vereist dus het nodige denkwerk waar je je vakantie wilt door brengen, de platte Belgische kust, de Franse Cote d' Azur of een tropisch eilandje. Mijn oog was des tijds gevallen op de Franse charme van de Mont Ventoux. Vanuit ons basis kamp Vaison la Romaine opereerde ik op zoek naar leuke single tracks en wat hoogtemeters. Een obligaat bezoek aan de top van die Ventoux mocht zeker niet ontbreken op het programma.
Een aantal weken later stond het parcours van de TDS op het schema. Doel was een gezonde mix van sport en spel. De voornaamste herinnering van deze trip was dat het wel degelijk om een ultra ging. Vele kilometers gecombineerd met duizelingwekkende hoogtemeters en technische passages.
De belangrijkste les was een les in nederigheid, deze koers zou moeten gelopen worden met het nodige respect voor de bergen. Te vroeg het gaspedaal indrukken zou leiden tot kortstondige glorie gevolgd door een ultra lange lijdensweg.
Deze twee uitstappen zouden mijn verhaal eind augustus een positievere noot moeten geven dan vorig jaar .
Met deze wijze wetenschap trek ik eind augustus naar Courmayeur. Deze week ben ik nog aktief tijdens de trail Val d' Heure, een nationale trail over 56 kilometers over vermoedelijk een makkelijk terrein. Dit zou mijn laatste lange training zijn. Daarna wordt het de benen verzorgen en de geest voeden.
Abonneren op:
Posts (Atom)