zandbaklopen

Aanstaande weekend zal ik me verdiepen in het zand-strand-lopen.
Het zand-stand associeer ik eerder met liggen dan met lopen.  Met dat kleine verschil het tijdstip van het jaar.  Eind februari zal mijn oog wellicht niet vallen op één of andere zeemeermin die weinig aan de verbeelding laat ontgaan.  Eind februari zal er niet te veel gelegen worden aan het Noordzee strand.  Op het einde van de winter zal eerder gewandeld worden al dan niet met de trouwe viervoeter met of zonder leiband.  Daar waar enkele maanden later, menig volk dicht op elkaar en zelf op sommige plaatsen in de duinen ook in elkaar zullen liggen.  Maar zoals bij zoveel komt eerst de inspanning en pas later de ontspanning.  Dus moet/mag er eerst gelopen worden over het Noordzee strand om dan in de zomermaanden jezelf en je lief te trakteren op de ontspanning.
Hoe precies mijn kaarten zullen geschud zijn voor het onderdeel zand lopen weet ik in de verste verte niet.   Het enige wat ik in het verleden kon vaststellen tijdens mijn crossen, dat ik tijdens de zandbakpassages niet echt de ster van het veld bleek te zijn.  Ook stelde ik vast wanneer ik tijdens de zomermaanden op één of ander strand lig te bakken en plots de weidde zee moet opzoeken, dat ik niet beschik  over het normale vermogen tijdens mijn spurt naar de verlossing. 
Ik vermoed dat mijn carrosserie van een Oost Duitse tank hiervan aan de basis ligt van het probleem anderzijds kan de motor van diezelfde Oost Duitse tank wel tegen een stootje en kan het ding urenlang blijven gaan.  Het zal dus een zaak worden om mezelf niet vast te rijden in het mulle zand en daar waar kan gelopen dan ook ten volle de machinekamer te laten draaien om zo de anderen wat onder druk te zetten.  Het mag wel gezegd zijn dat ik sinds de nieuwe jaargang me goed heb toegelegd in het deel volume draaien en het "run Forest run" onderdeel.  Ik hoop dan ook van harte dat dit in mijn voordeel zal pleiten tijdens de eerste editie van de North C trail.

Cavaloop

Afgelopen weekend stond de cavaloop op het programma, vooraf had ik mij voorgenomen om ginds in het provinciaal domein Het Leen niet te kwistig om te springen met het onderdeel "Lopen".
Mijn briljant plan bestond eruit om de zaken te bekijken als training en niet zozeer als "om het eerste".  Zo briljant als mijn plan zo zwak de uitvoering van mijn strakke plan.
Vooraf stond dus op het schema 3u30' D2 maar zoals eerder gemeld werd dit plan naar de prullenmand verwezen mede door volgende.
1)Aanwezigheid van dochterlief.
2)Toch maar niet zomaar een zege uit handen laten gaan.
3)Maar eerlijkheidshalve, éénmaal de combinatie van volgende ingrediënten borstnummer, startsignaal en andere lopers zich aanbied is het moeilijk om toch dan niet mijn "kunnen" te proberen te etaleren.
Van bij de start meldden zich onmiddellijk 4 podiumkandidaten ééntje te veel dus om een 3-traps podium te vullen.  De eerste ronde verliep tamelijk vlot en zo kwamen we door met z'n vieren aan een gemiddelde van een mooie 15km/u. 
Halfweg de tweede ronde besloot ik om lichtjes aan de boom te schudden waardoor we met een trio overbleven. Er heerste een aangename sfeer in het selecte groepje en konden het goed met elkaar vinden.

Bij het ingaan van de derde ronde besloot ik eens flink door te trekken.  Ik trok het tempo de lucht in waardoor we onmiddellijk met een duo liepen en een twintigtal minuten later kon ik me eindelijk los maken en een kleine voorsprong maken. 
De laatste ronde kon ik vlot controleren zodoende dat ik fris kon binnenlopen nog net onder de 3 uur.
Dit was een mentale opsteker en uiteindelijk een goede training voor de eco trail Paris.
Volgende test en wedstrijd wordt de North C Trail te Koksijde om daarna het voorjaar af te sluiten op de Eifeltoren