schuiven in de modder

Dat crosscountry niet echt mijn ding is wederom bewezen.  Dit weekend heb ik mijn 2de cross van het seizoen gelopen.  Dat er bij crossen modder aan te pas komt klinkt logisch maar de 2 crossen waar ik van start ging (Maria Aalter en Crosscup Roeselare) was een beetje van het goede teveel.  Er was een overvloed aan modder en andere glijpartijen en een schaarste aan maagdelijk groen snel gras.  Het was dus een parcours voor lichte en snelle reebokken die sierlijk door de modder kunnen springen, klieven en rennen en niet zozeer het parcours voor een Oost-Duitse tank die overal doorheen "probeert" te rammen, en finaal de grip verliest ...

Maar crossen is inderdaad niet echt men ding, maar reden te meer om mij te wagen op het gladde ijs-modder.  Het is maar door eens flink op je smoel te vallen en terug recht te krabben dat je sterker wordt.  En dit is de voornaamst motivatie van cross-leden-.  Ik ben er dan ook Heilig van overtuigd dat zo'n dergelijke ideeën zich kunnen vertalen naar een  motor met meer vermogen.  En extra PK is wel iets dat je kan gebruiken tijdens een trail.

Met het oog op de Houffatrail, -die ervoor zou moeten zorgen dat ik 2013 in schoonheid kan eindigen- is zulks zeker op zijn plaats.  Ik heb nu nog een dikke week om mijn lichaam extra onder te stoom te plaatsen, gevolgd door een korte rust.  Om daarna hevig te knallen.

Deze week wordt het volume eventjes de hoogte ingejaagd en daarna een lange grote knal...
Ge weest gewaarschuwt...

Right on track

Het is nu toch al een 2-tal weken dat ik kan zeggen dat ik probleemloos kan trainen.  Weliswaar nog rustig aftasten en een kalme opbouw.  Maar de afgewerkte trainingen geven mij terug weer vertrouwen in de toekomst.
De voorgaande 2 maand was een kwelling op mentaal vlak.  Gelukkig hadden we besloten om te werken met een actieve revalidatie.  Dus volledig stil heeft de motor eigenlijk niet lang gelegen.  Maar het was frustrerend om niet te kunnen doen wat anders een deel van je leven is.  De lange duurlopen en de tempo's waar je soms meermaals door de muur moest ontbraken op mijn wekelijks menu.  Deze werden vervangen door proprioceptie, kracht, stabiliteit,zwem en -fietstrainingen.
Maar sinds 2 weken kan ik de loopschoenen terug aanbinden en de vrijheid terug ervaren om vrij in het bos te lopen en door de velden te razen.  Gisteren heb ik zelf terug een tempo training afgewerkt, het gevoel was nog niet top (logisch) maar met wilskracht kon ik toch mijn tempo's afwerken aan 3'20"/km.
Nu wat crossen inplannen om de basissnelheid terug wat op te schroeven en dan kunnen we met een goed gemoed denken aan het voorjaar 2014...