Lang leve de zomer!!!

Dat we dit jaar niet massaal naar het Zuiden moeten trekken op zoek naar de zon, zee, strand en ...  Zelf Ukkel heeft het dit jaar sinds lang geleden bevestigd, dit jaar kenden we een hittegolf.  Voor velen een bron van ergernis, voor anderen een excuus om te lang op de terrasjes te zitten en zich te verbranden op één of ander strand aan een overdosis UV-stralen en/of vrouwelijk schoon die de fijnere en betere vleeswaren graag etaleren voor het mannelijk oog
Ik sluit mij aan bij bovenstaande, maar voor mij is dit ook een exelente gelegenheid om te testen: "wat te doen bij lopen bij heet weer".  Hieronder versta ik onder lopen, duurloopjes in de richting van de marathonafstand en erover.  Mijn test bestond uit, wat draag ik en wat drink ik en vooral hoeveel?  Bij het dragen van kleren is het belangrijk om toch iets te dragen.  Bij zulke tropische temperaturen zullen velen willen lopen in ontbloot torso.  Mij tip is, houdt dit voor op het strand.  Het dragen van een licht shirt (Air Tank) met een lichte kleur beschermt je bovenlijf tegen de zon.  Onderaan verkies ik een Short (Pro-short).  En om mijn hersenpan te beschermen draag ik dit keer geen valhelm maar een wit petje.  Voor de gevoeligen kan zonnecrême geen overbodige luxe zijn.  Tip, breng de zonnecrême vroeg genoeg aan vooraleer je aan de training begint, want eens je begint te zweten is het moeilijker de crême goed aan te brengen.
Hydrateren, drinken, zuipen,...  één van mijn stokpaardjes, is van levensbelang in zo'n hitte.  In het begin het eerste uur drink ik nog niet zo veel (50 à 70 cl).  Maar éénmaal het systeem onder stoom komt en je begint te zweten, dan neem ik toch zo'n liter vocht op per uur.  Onder vocht versta ik hier sportdrank (Overstims hydrixir longue distance), water en zelf een frisse cola uit een automaat.  Mijn grote tip is hier neem altijd geld mee op zak, liefst munten, zo kan je aan een automaat iets lekker draaien.  Andere tip, check bij het wateren de kleur van je eigen vocht, hoe donkerder de kleur hoe meer je moet drinken.  Eigenlijk moet de urine steeds doorzichtig zijn.  Qua vaste voeding in gels neem ik hier wat minder op omdat ik via mijn drank al wat meer suikers binnen krijg maar een 2-tal gels (Overstims energix) en een reep (Overstims Perf'n délice) neem ik steeds mee op pad.
Nog een belangrijke tip, kies een goed parcours.  Zorg ervoor dat je af en toe in de schaduw loopt en dat je af en toe in de wind loopt.  Een bos is hier de ideale plaats voor.
En mijn grootste tip, bovenal "enjoye running, feel free"

Trail crêtes l'eau noire

Dit weekend afgezakt richting Couvin om wat onder stoom te kunnen komen.  Na wat gesukkel en wat pech en een korte rustpauze is de tweede helft van het jaar op gang geschoten.  Na een weekje of 2 trainen stond er een "kortje" op het programma.  Trail crêtes de l'eau noire is een trail over 31 km met een 800-tal hoogtemeters  een snel parcours dus.  De bedoeling was om het eerste uur het wat kalm aan te doen en daarna iets te proberen...
De werkelijkheid was eerder omgekeerd.  Na een blits start van Patrick en Koen en nog een duo van de 19km volgde ik in hun zog.  Het idee om het wat kalmer aan te doen was ik plots vergeten...  Na een half uurtje liepen we met een 3-tal aan de leiding. En toen volgde de eerste steile klim, eventjes wou ik mijn eigen benen en de concurenten hun benen eens testen.  Op het kleine klimmetje trok ik even door en bleek onmiddellijk wat schadde gemaakt te hebben.  Het trio was gereduceerd naar een duo Patrick en ikzelf schoten nog over.  Het tempo zakte toen ook even, wat ik zeker niet erg vond.
Rond kilometer 10 op een langere klim bleek ik plots een gatje te hebben op Patrick.  Even aarzelde ik om nog wat te wachten, maar besloot toen toch maar om alleen verder op pad te gaan. 
Blijkbaar was het slechts een klein moment van zwakte bij Patrick want het gat bleef ongeveer gelijk.  Het was een leuk om opgejaagd te worden en toch nog de boel te kunnen controleren.
Na een 20-tal kilometers moet de veer plots gebroken zijn bij mijn sympathieke vluchter.  En zo kon ik dan toch nog zachtjes binnen lopen. 
De Garmin gaf aan de streep aan dat ik de 31 km aan een gemiddelde had gelopen van 13km/u.
Met een goed gevoel en belangrijk met geen stramme spieren kon ik terug huiswaarts keren.

Evaluatie van de organisatie:
Een zeer goede organisatie, een perfect uitgepijld parcours met linten en kalk.  Goed voorziene bevoorrading en een leuk golvend parcours tussen de bossen.  Een sympathieke organisatie.

Trainingen hervat

downhill tussen de losse stenen
 

Na een korte rustperiode zijn de trainingen terug aangevat.  In het Spaanse l'Escala werden terug de eerste kilometers gemaakt gecombineerd met wat hoogtemeters.
Onder de Spaanse zon deed ik loopjes van 13 à 20 kilometers op mooie tracks.
Het tweede deel van het jaar staat de voorbereiding van de C.C.C. voorop.  Doel is om de 2 weken te kunnen lopen op heuvelachtig terrein.  Nieuw in deze voorbereiding zijn krachtoefeningen (3 x per week).

mooi, het leven is mooi...