Dit weekend afgezakt richting Couvin om wat onder stoom te kunnen komen. Na wat gesukkel en wat pech en een korte rustpauze is de tweede helft van het jaar op gang geschoten. Na een weekje of 2 trainen stond er een "kortje" op het programma. Trail crêtes de l'eau noire is een trail over 31 km met een 800-tal hoogtemeters een snel parcours dus. De bedoeling was om het eerste uur het wat kalm aan te doen en daarna iets te proberen...
De werkelijkheid was eerder omgekeerd. Na een blits start van Patrick en Koen en nog een duo van de 19km volgde ik in hun zog. Het idee om het wat kalmer aan te doen was ik plots vergeten... Na een half uurtje liepen we met een 3-tal aan de leiding. En toen volgde de eerste steile klim, eventjes wou ik mijn eigen benen en de concurenten hun benen eens testen. Op het kleine klimmetje trok ik even door en bleek onmiddellijk wat schadde gemaakt te hebben. Het trio was gereduceerd naar een duo Patrick en ikzelf schoten nog over. Het tempo zakte toen ook even, wat ik zeker niet erg vond.
Rond kilometer 10 op een langere klim bleek ik plots een gatje te hebben op Patrick. Even aarzelde ik om nog wat te wachten, maar besloot toen toch maar om alleen verder op pad te gaan.
Blijkbaar was het slechts een klein moment van zwakte bij Patrick want het gat bleef ongeveer gelijk. Het was een leuk om opgejaagd te worden en toch nog de boel te kunnen controleren.
Na een 20-tal kilometers moet de veer plots gebroken zijn bij mijn sympathieke vluchter. En zo kon ik dan toch nog zachtjes binnen lopen.
De Garmin gaf aan de streep aan dat ik de 31 km aan een gemiddelde had gelopen van 13km/u.
Met een goed gevoel en belangrijk met geen stramme spieren kon ik terug huiswaarts keren.
Evaluatie van de organisatie:
Een zeer goede organisatie, een perfect uitgepijld parcours met linten en kalk. Goed voorziene bevoorrading en een leuk golvend parcours tussen de bossen. Een sympathieke organisatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten