de benen willen terug mee

Zoals alles op deze aardkloot gaat alles met ups and downs.  Afgelopen zomer bevond ik mij een redelijke down.  Nu zoals het spreekwoord het zegt; "na regen komt zonneschijn" zag het er eigenlijk zeer hoopgevend uit.  Want met de wetenschap dat het eigenlijk niet dieper kon zakken...  kon het eigenlijk alleen maar beteren kwestie van de zaak door een rose bril te bekijken.  Alleen één klein detail, wanneer.  Wanneer zou er licht aan de tunnel verschijnen.
Na een intensieve revalidatie met alleen opstaan en zonder vallen kon ik stilletjesaan terug aan lopen beginnen denken.  Meer zelfs ik registreerde mij voor de Houffatrail en liep die zelf uit zonder kleerscheuren,maar dan ook wel zonder potten te breken.  Een 8ste plaats moest mij tevreden stellen en gezien de context was dit zeker een bevredende plaats.

Op training 2-daagse in de Vogezen.  En test van de Osprey Talon 33, getest en goedgekeurd.  Lichtgewicht pack ideaal voor de veeleisende trekker waar gewicht en draagcomfort doorslaggevend zijn in keuze!

Om de snelheid en de weerstand wat op te krikken besloot ik ook mij terug in het veld te wagen.  In het begin verliep dit wat sputterachtig, de motor kon maar moeilijk op gang komen.  De benen verdroegen het snellere tempo niet.  Kortom dit was iets die ik terug wat tijd moest geven.  Op training werd er wat meer belang besteed aan zuivere kwaliteit en crossritme opdoen resulteerde in het feit dat ik stelselmatig, cross bij cross terug opschoof voorwaarts in het pak.  Diegenen die in mijn eerste cross voor mij waren, waren in mijn laatste cross minder talrijk.  Het gevoel dat je terug een tijdje lang mooi onder stoom kan komen zonder achteraf op de blaren te moeten zitten, is ook niet onbelangrijk.

sfeerbeeld cross Ertvelde RIEME
 

De benen willen terug mee-wat niet onbelangrijk is in het traillopen, en in het lopen algemeen-.  Met wat betere benen begint een mens terug weer wat stouter te worden en begint men terug plannen te smeden om terug eens trailkes te winnen, of beter gezegd de spirit is terug, om aan de start te staan met het doel om te winnen.  Welicht zal ik niet de enige zijn met zo'n bedoelingen.  Of de honger onmiddellijk wordt gestild zullen we zien in Olne waar ik hoop om mijn motor op 90% te kunnen laten draaien, om de week erop tijdens de Trail du Mont voluit zal proberen te lokale held en favoriet Thomas Loquet van de zege te houden.