Na de start waren wij vrijwel met een duo koplopers ene Fransman en ene Beernemenaar, de Fransman was een marathonloper goed voor een 2u30' voor hem was het dus "une belle sortie" voor de andere, mezelf dus, was het op zoek gaan naar de eerste zege van het seizoen. Het zag er naar uit dat we aan elkaar gewaagd waren en dat we nog een tijdje met elkaar zouden optrekken.
Tot plots een combinatie van slijk, modder, weinig grip en vooral zwaartekracht roet in het eten strooide voor mij, voor de andere was het een signaal om ervan door te gaan. Na wat gekrabbel en gesukkel en nogmaals in de modder te rollen was de Franse vogel gaan vliegen. Toen was het gezellige onderonsje afgelopen en startte ik de achtervolging, blijkbaar soms te onvoorzichtig want er weerklonken meermaals Vlaamse vloeken in het bos, tengevolge van ...
Hoe dan ook tijdens het verdere verloop had ik niet het gevoel in de problemen te komen, ik kon mooi onder stoom blijven en dit gaf als resultaat dat ik een 50-tal seconden te laat over de finish kwam.
Ontgoocheld en tevreden keerde ik terug richting Beernem. Ontgoocheld, omwille dat er misschien meer in zat en tevreden omdat ik al bij al de wedstrijd gelopen had die ik in mijn hoofd had, gewoon 35 kilometer flink doorlopen zonder "leeg" over de meet te komen. En uiteraard tevreden met de lekkker Chimay...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten