Full time running

Met de intrede van de zomer van 2015 besloot ik dit jaar om mezelf te verwennen op sportief vlak.  Een korte en krachtige trainingsstage op Mallorca gevolgd door een langere periode rondom het Gardameer (Italië). 

Het Gardameer een grote "vijver" op zo'n dikke 100K van Milano. Deze vijver biedt elke zomer verfrissing aan duizenden toeristen die hun dagen slijten met het likken van gelato, nippen van een Lugano en/of Bardolino wijn en het zuipen van één of ander ondermaats Duits gerstenat die ze ginds klasseren onder de edele naam "bier".  De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ook ikzelf bovenstaande activiteiten op mijn dagelijks agenda plaatste, met plezier.  Weliswaar met dat kleine detail dat ik mij voornam om eerst de arbeid te verrichten, die ik nodig achtte om een aantal weken zo snel en economisch mogelijk een berg of meervoud bergen op-en-af- te hollen. 
Blijkbaar houden Italianen en de en toen aanwezige toeristen niet echt van wandelen-lopen in de natuur.  De meesten die zich eventjes in een sportplunje hezen, waagden zich niet verder dan de oevers van het Gardameer.  Eenmaal 1000 meter van de oevers van het Gardameer werd je ondergedompeld in het desolate.  De paadjes waar ik menig kilometers slijtte en lichaamsvocht verloor waren op dat moment exclusief voor mezelf, zonde, ... 
Het karakter van de paadjes kon ik veelal vergelijken met de paadjes die je vindt in de Alpen.  Mooie stabiele tracks met een geaccidenteerd karakter.  Af en toe ging het pad waanzinnig steil bergop-af wat zorgde voor de leuke afwisseling.
Dit was dus mijn trainingshabitat gedurende 2 mooie weken.  De ideale plaats om mijn lijf klaar te stomen voor 170K "van dadde". 
Op de stukken bergopwaarts was het zoeken naar het juiste ritme.  Sommige dagen verplichte ik mezelf om zo lang mogelijk te blijven lopen, wat zich vertaalde in een korte niet elegante zweeffase, verhoogde hartslag en kuiten die op ontploffen staan -moordend-.  Waarop ik andere dagen eerder koos om zo economisch mogelijk zo veel mogelijk hoogtemeters te winnen in een zo'n kort mogelijke tijd.  Het ultra tempo dus, proberen om je lichaam op gecontroleerde wijze zo snel mogelijk over de berg heen te brengen, zonder al te veel schade toe te brengen aan het systeem.
Eenmaal bovenop gaat het naar beneden.  Dit is in een trail één van die cruciale momenten.  Daar worden vaak de wedstrijden gewonnen of verloren.  Het is daar een zaak om terug "gecontroleerd" de berg af te hollen zonder chronische en traumatische schade op te lopen.  De truc zou erin bestaan om gebruik te maken van de zwaartekracht en je spieren zo veel mogelijk te laten sparen.  Voor mezelf is dit nog één van mijn zwaktes waarop ik de laatste tijd wat meer accent op legde tijdens de trainingen.  Het viel op dat de ene dag niet de andere was.  De ene dag kon ik wat eleganter de berg af komen door mezelf gewoon te volgen in het naar beneden vloeien.  Waarop het de andere dag soms ietwat krampachtiger verliep en de stukken bergafwaarts volledig op de kracht liep, verloren kracht die je op andere momenten handig kan gebruiken.

De tussenstukken probeerde ik om wat door te "brommeren" netjes op gevoel D2 blijven lopen. Lekker de omgeving opnemen en je geest in de positieve setting plaatsen en zuipen véél zuipen en eten.  Ervoor zorgen dat de tank gevuld blijft, een lege tank resulteert in weinig goeds.  Dankzij Overstims kon ik hier gebruik maken van een mix van brandstoffen om de motor te laten blijven draaien.
Helaas de ontnuchtering volgt, geen kater ditmaal maar het besef dat dit mooie lied niet kon blijven duren.  Na 2 weken Italië trokken we met onze sleurhut terug Belgenland om daar nog eventjes te kunnen genieten van het statuut Full time pro-sporter/papa om straks het Full time pro-sporter terug weer om te ruilen zoals iedereen in Full time werknemer/papa.

Het zit hem in de kleine dingen:

-Opgepast bij het lopen in het bos, bescherm jezelf tegen teken. Compressie materiaal kan hier ook een beschermende functie hebben tegen teken en indien het klimaat het toelaat zijn lange mouwen een extra bescherming.  Tip, Care Plus heeft ook een crême op de markt die ons gedurende enkele uren beschermt tegen de teek.

-Verzorg je voeten goed.  Knip netjes je teennagels, onverzorgde teennagels zorgen voor veel ongemakken in afdalingen en te lange teennagels vernielen je dure sokken.  Behandel je ondervoeten af en toe met een rasp.  Zorg voor een soepele huid.  Eelt is een voorbode van pijnlijke blaren.

-Bescherm jezelf tegen schuur-brand-plekken.  Alles op een ultra wordt uitvergroot.  Het kleine ongemakje van schuurwondjes zijn op kortere trails overbrugbaar.  Op het langere werk is het een zaak om zo lang mogelijk in de comfortzone te blijven.  Brand-en schuur-wonden zijn hier niet op hun plaats.  Ik gebruik de zalf van Overstims anti-frotte.

-Bij het lopen zwellen de voeten op.  Het kan handig zijn bij het lopen van een ultra dat je bij de aanschaf van een nieuw paar schoenen, je er rekening mee houdt dat je voeten kunnen opzwellen.  De één is daar wat gevoeliger voor dan een ander.  Te strakke schoenen zorgen hier voor een ongemakkelijk gevoel en wellicht blaren...  Kies dus eventueel voor een wat ruimere schoen.

-Spaar niet op kleding.  Zoals eerder gezegd op een ultra wordt alles uitvergroot.  De kleine ongemakjes worden grote ongemakken.  Kies voor top kleding, ik kies voor de uiterst technische kleding van Patagonia die perfecte mix biedt van ventilatie, isolatie en pasvorm.  En dit vaak uitgevoerd in een pluimgewicht uitvoering.

-Experimenteer op trainingen, maar niet op wedstrijden.
Experimenteer kan je hier héél breed zien, maar inderdaad velen zullen denken aan voeding.  Dankzij de steun van Overstims kan ik praktisch dagelijks mijn lichaam laten aanpassen en gewennen.  Plots veranderen van gewoontes vlak voor een wedstrijd lijkt mij niet zo'n strak plan.  Maar in de lange voorbereiding is er ruimte genoeg om volop te proberen en te proberen.  Test eens een nieuw paar schoenen, sportdrank, regenjack,...  Probeer eens een andere trainingsaanpak, gewoonte, ritme, ...

-Schenk tijdens een ultra voldoende aandacht aan de opname van zout.  Niet alleen voldoende vocht, maar ook voldoende zout voorkomt spierkramp.  Neem voldoende zout op.  Dit kan op verschillende manieren, ORS-Care Plus, zoutpillen, Bouillonblokjes, drinken van soep, ...

-Misschien de belangrijkste tip, zet je "mind" in de juiste "setting", probeer niet te vechten "tegen" iets of iemand.  Maar plaats jezelf in de "Zen-mode", laat alles op je afkomen, probeer zolang mogelijk in je comfort-zone te blijven.