Modder lopen

Het jaar 2016 is reeds voor meer dan één twaalfde gepasseerd. 
Januari is de maand waar ik rustig aan uit mijn schelp kruip.  Mijn winter-rust-modus probeer ik rustig om te schakkelen naar run-modus.
Echter volledig liggen slapen heb ik deze winter en de winters voordien niet gedaan. 
Meestal duik ik in de donkere maanden het veld in met een paar spikes om supersonische snelheden van een cavia te ontwikkelen.
De maand januari is ook de maand waar ik rustig eens de motor en carrosserie wil uitdagen.  Niet extreem, maar gewoon eens zien wat de gevolgen zijn van mijn overtollig winterspek.

Provinciaal Kampioenschap M35 brons

Zoals gewoonlijk trok ik in deze periode richting Mont Saint Aubert om de 'trail du Mont' tot een goed eind (proberen) te brengen. 
Voordien had ik reeds in mijn achtertuin meegelopen met de Bostrail.  Helaas had moeder natuur en de parcoursbouwer erover beslist dat dit geen 'walk in the parc' zou worden. 
Een overvloed aan modder zorgde ervoor dat uiteindelijk niet de betere loper maar de betere schaatser op sommige secties beter uit de voeten kwam.
Niet dat schaatsen één van mijn verborgen specialiteiten is, neen, gelukkig waren er ook nog beloopbare stukken waar ik dan rustig mijn brommer kon aansteken. 
Uiteindelijk, na veel drek en modder kon ik rustig binnenlopen als eerste in de sporthal van Aalter.

De trail du Mont...als ik denk aan Trail du Mont volgt het woord 'modder' als een reflex.
Met deze wetenschap koos ik niet voor tractor schoenen in tegenstelling tot iedereen, maar een lichte trail schoen, de 'Nike Terra Kiger 3'. 
Mijn onlogisch brein besloot, wanneer er teveel slijk en blubber is, je met het grootste profiel nog geen grip krijgt in deze glibberigere massa. 
Voor mijn bandenkeuze greep ik dus naar een licht profiel om vlotter te kunnen lopen op de makkelijke stukken.
Na een vlotte start kon ik mij rustig vooraan nestelen.
Eerst was er een kleine aanloop ronde om daarna aan het echte werk te beginnen.  Een korte sectie blubber zorgde ervoor zoals gewoonlijk dat ik volledig de kop moet lossen en op achtervolgen was aangewezen.  
De ervaring heeft mij reeds geleerd dat paniek niet de weg is naar het succes.  De strijd zou bijlange nog niet gestreden zijn. 
Op de zwaardere stukken probeerde ik wat mijn vermogen te laten draaien en op de ietwat technischere glijstukken probeerde ik de schade wat te bepreken. Halfweg liep ik zo gecontroleerd virtueel in derde stelling.

doorkomst aanlooplus trail du Mont 2de plaats

Aangezien de organisatie er dit jaar voor gekozen had om het laatste deel in het duister af te leggen stak ik mijn hoofdlamp aan. 
Een handig voor- of nadeel bij een lamp is dat je vaak een mooi overzicht hebt wat zich afspeelt net voor en achter je in het wedstrijdverloop. 
In volle finale kon ik dankzij het betere zicht en het blijven duwen bergop nog een verrassingsspurt uit de benen toveren en zo beslag leggen op de 2de plaats.

Nu rest er mij nog een stevige blok waarin volume en pacing op de voorgrond treden. 
Mijn 3-wekenblok zal ik afsluiten met een stevige duurloop op de North-C-Trail,  om daarna fit te geraken voor de Eco Trail van Paris.