Het is een eeuwigheid geleden

Het moet een eeuwigheid geleden zijn toen ik nog iets neer typte op deze blog.  Niet dat ik van deze aardebol verdwenen was, niet dat ik gestopt was met mijn passie: lopen, en liefst zo lang en zo hard mogelijk...  Nope, ik vond de zin niet om nog eens in mijn pen te kruipen en mijn avonturen te delen.  Eén van de oorzaken hieraan zal wellicht luiheid zijn.  De luiheid om tijd vrij te maken om iets banaals neer te typen.

trail du diable au sukre

Ook één van DE oorzaken zal ongetwijfeld het feit zijn dat mijn "drive" zowaar wat gesmolten was zoals sneeuw voor de zon.  De tijd toen ik mezelf kon kronen tot Kampioen van België ultra trail ligt reeds ver achter me.  Men beweert dat men niet mag leven van het verleden.  Maar dat men moet leven in het heden en vooral in de toekomst.  "Always look forwards".  Wel met deze gedachte stel ik vast dat ik momenteel niet meer de kracht en de moed heb om mezelf te blijven puchen in de richting van een wannabe topsporter.  De passie is nog steeds aan boord om mezelf fysiek en mentaal voor te stuwen over moeilijk terrein.  En te genieten van het kader waarin ik me op dat moment begeef.  Maar de discipline om telkens een strak, vol schema af te werken is niet meer voor mijn bek.  Uiteraard sport ik wellicht meer dan de doorsnee Vlaming met een gezellig bierbuikje.  Maar de lange eenzame trainingen en de verre verplaatsingen worden steeds moeilijker.

Ultra trail Madeira 2018 toen kon ik nog wat teren op mijn basis

Dit gezegd zijnde, kunt U het reeds raden.  Binnenkort sta ik weer ergens aan de start van een ultra trail.  Mijn ogen vielen op de "Ardenne Mega Trail"  een pareltje in de Franse Ardennen.  In cijfers 102 horizontale kilometers en ruim 5000 positieve en uiteraard 5000 negatieve verticale meters.  De kenners zullen weten dat dit zal pijn doen.  Zeker met de wetenschap dat ik voor dit avontuur minder getraind aan de start zal staan dan de jaren voordien.  In het verleden stond ik steeds goed geprepareerd aan de start, klaar om een goed nummer neer te zetten.  Na mijn marathonervaring in Rotterdam waar ik nog sub 2u39' kon neerzetten, ontbrak alle structuur.  Ik trainde zoals de zon scheen, ik nam de dag zoals hij kwam. De ene dag zat ik uren op de fiets, de andere dag deed ik korte intervals op de piste en de andere dag liep ik in het bos.  Tamelijk compleet maar ongestructureerd.  Niet goed genoeg om vol zelfvertrouwen richting start te gaan.

Nu komend weekend zal ik eerder defensief lopen, lopen op reserve en op ervaring.  Ik zal wijselijk niet te hard van stapel lopen.  Proberen om de eerste helft goed door te komen en dan simpelweg hopen op een gelijke 2de helft. 0.5 +0.5=1  een simpele rekensom.

De jongens van Betrail gokken op een chrono van onder de 14 uur.  Dit was ook zoiets wat zweefde tussen mijn oren.  14 uur lang  blijven duwen op de benen en vooral proberen te genieten.

actie foto van de Zwinsteden loop in voorbereiding marathon Rotterdam